Japończycy szczególnie upodobali sobie mityczne odwoływania i nadawanie znaczeń. Nie inaczej jest w przypadku bambusa. Roślina bardzo często występuje w japońskich legendach jak np. „Opowieści o księżniczce Kaguya”, którą starszy zbieracz bambusu odnajduje w rozświetlonej łodydze drzewa. Podobieństw do tej historii dopatruje się w duńskiej Calineczce.
Ponadto bambus jest oznaką długowieczności i wytrzymałości. Dawniej był to podstawowy surowiec budowlany w Japonii. Współcześnie jednak konstrukcje muszą być trwalsze ze względu na często nawiedzające Kraj Kwitnącej Wiśni trzęsienia ziemi, czy tajfuny. Jednak do dziś z tego drzewa tworzy się okna, drzwi, ogrodzenia, mosty oraz mniejsze przedmioty użytkowe, jak kosze, naczynia, czy pamiątki. Dlatego bambus wciąż odgrywa ważną rolę w znaczeniu lokalnej społeczności, dla której stanowi główne źródło dochodu.
Na świecie wyróżnia się ok. 130 gatunków bambusa. Tymczasem w jednym japońskim lesie znajduje się ich aż ok. 50. Przekraczając próg słynnego bambusowego lasu, można być nieco rozczarowanym, bo nie od razu można je ujrzeć. Trzeba pokonać kilka metrów, aby móc cieszyć wzrok magicznym pejzażem, który tworzą skumulowane w niewielkich od siebie odległościach długie bambusowe łodygi. Potrafią mierzyć nawet ok. 40 m, co sprawia, że nie sposób dojrzeć ich końca. Skierowanie wzroku w górę nie raz przyprawia o zawroty głowy. Zdjęcia często nie potrafią oddać całej atmosfery tego miejsca.
Tysiące kołyszących się od wiatru bambusowych drzew z zielonymi liśćmi, robią piorunujące wrażenie. Ich giętkość umożliwia ocieranie się o siebie, a dzięki temu można usłyszeć nieznany dotychczas dźwięk, który zarezerwowany jest tylko dla gaju w Arashiyamie. Japońskie Ministerstwo Środowiska wpisało ten szelest na listę 100 dźwięków Japonii.
Las w Arashiyamie to jedno z najpopularniejszych miejsc w Japonii, a nawet na świecie. Stanowi cel dla wielu poszukiwaczy przygód. Popołudnia w szczytowym dla parku okresie nie są oazą spokoju. Tłumy turystów często uniemożliwiają zrobienie jakiegokolwiek pamiątkowego zdjęcia bez ich udziału w tle i blokują całą aleję. Można tam chodzić jedynie po wyznaczonych ścieżkach, dlatego w pewnym momencie tworzy się długi pieszy korek. Aby w pełni skorzystać ze spokoju i uroku tego miejsca, należy udać się tam wczesnym rankiem. Wówczas park jest pusty i w spokoju można zachwycać się widokami oraz poczuć naturalny klimat rezerwatu.
Piękno bambusowego krajobrazu często wykorzystuje się na fototapetach, ozdobnych obrazach, a nawet, jako motywu przewodniego na ciuchach oraz japońskich pamiątkach. Las z Arashiyamy był niejednokrotnie wykorzystywany w japońskich anime. Dla sceny w filmie „Wyznania gejszy” pozwolono na przejazd autem po głównej alei parku.
W najbardziej znanej dzielnicy Kioto prócz tego, że znajduje się najsłynniejszy japoński las, to do kompletu przejście nad rzeką Hozu umożliwia jeden z najpopularniejszych japońskich mostów. Togetsukyō (渡月橋) znany jest ze swej spektakularnej scenerii. Jego drewniana 155-metrowa konstrukcja idealnie komponuje się w tamtejszy krajobraz. Z mostu rozciągają się niesamowite widoki w górę i dół rzeki na tle kwitnących wiosną wiśni, letniej zieleni, czy jesiennej wielobarwności. Rozmaitość i obfitość kolorów dawniej przyciągała na most wielu artystów, którzy próbowali uwiecznić naturę na płótnach. Dziś jest jednym z najczęściej fotografowanych miejsc w Kioto.
Most stanowi też ważny punkt dla inicjacji tamtejszych dzieci. Chłopcy i dziewczęta odziani w kimono najpierw odbywają rytuał w świątyni i tam uzyskują błogosławieństwo. Następnym punktem ceremonii jest przejście przez Togetsukyō. Podczas marszu nie można się obejrzeć za siebie, ponieważ przesąd mówi, że przynosi to niepowodzenie w życiu.
Arashiyama poza słynnym lasem ma wiele do zaoferowania. Na chodnikach stoją stragany z ręcznym rzemiosłem, wykonanym z bambusa. Spacer w wielu miejscach urozmaicają grajkowie, wydobywający dźwięki również z bambusowych instrumentów. Można tam zwiedzić park makaków tzw. śnieżnych małp. Są one znane również z tego, że upodobały sobie kąpiele w gorących źródłach wody. Na pobliskim zboczu wzgórza Mt. Ogura znajduje się willa popularnego japońskiego aktora Okochi Sanso. Znany był on głównie z wojennych filmów samurajskich. Kompleks oferuje poczęstunek w herbaciarni oraz kontemplację w świątyni. Dodatkowo z posiadłości można ujrzeć piękną panoramę całego Kioto oraz pobliską rzekę Hozu. Przy jej korycie spotyka się wielu łowiących ryby wędkarzy. Dodatkowo jest możliwość, by samemu popływać łódką i nakarmić tamtejsze koi (鯉), czyli karpie.
Do parku najlepiej wybrać się w wiosną lub jesienią. Wówczas sceneria jest najpiękniejsza. Dzięki temu, że bambus to roślina zimozielona, Arashiyamę można zwiedzać przez cały rok i bez względu na porę odwiedzin cieszyć się dorodnym krajobrazem.
W grudniu można zobaczyć tam iluminację Hanatouro. Wówczas nocą oświetla się cały obszar Saga Arashiyama. Ogromne wrażenie robi podświetlony chodnik o długości 5 km. Latarnie zakładane są również przy tamtejszym moście Togetsukyō. W lesie natomiast światła ciągną się wzdłuż ścieżek od świątyni Nonomiya-jinja do willi Okochi Sanso. Blask pada wprost na bambusowe łodygi i skutecznie eksponuje lokalną roślinność, tworząc czarującą atmosferę.