PODRÓŻE PO JAPONII

TUNEL SEIKAN – JEDEN Z NAJDŁUŻSZYCH TUNELI KOLEJOWYCH NA ŚWIECIE

Japończycy to nie tylko mistrzowie kuchni, ale także znakomici inżynierowie i konstruktorzy. Dowodzą tego m.in. powstające w Japonii mosty i tunele. Jedną z wizytówek japońskiej inżynierii jest rozciągnięty pod cieśniną Tsugaru tunel Seikan – zaliczany do najdłuższych podmorskich tuneli kolejowych na świecie.

Tunel Seikan

Plany połączenia pomiędzy Honsiu a Hokkaido pojawiły się już w epoce Taisho, w pierwszej połowie XX wieku. Powiększający się ruch pomiędzy wyspami oraz katastrofy promowe, które pochłaniały coraz więcej śmiertelnych ofiar, przyczyniły się do podjęcia ostatecznej decyzji o rozpoczęciu prac budowlanych w 1971 roku. Wcześniej, przez ponad 20 lat na miejscu prowadzono szereg badań, niezbędnych do sporządzenia projektów i opracowania metod budowy. Niestety okazało się, że warunki geologiczne zdecydowanie nie sprzyjają planom konstrukcji tunelu. Odnaleziono mnóstwo podziemnych pęknięć wypełnionych wodą, których uszczelnienie było niezbędne do kontynuacji prac konstrukcyjnych. By zminimalizować komplikacje obniżono odwierty do głębokości 100 metrów pod dnem morza. W najgłębszym miejscu głębokość ta sięga nawet 140 metrów, co czyni japoński tunel jedną z najgłębszych tego typu budowli na świecie.

Tunel Honsiu-Hokkaido w liczbach

Z uwagi na głębokość prac, do przebijania się przez podziemne skały nie można było użyć standardowych maszyn drążących. Podczas drążenia tunelu korzystano więc ze świdrów, których działanie wspomogło 2860 ton materiałów wybuchowych. Warunki naturalne wymusiły również przedłużenie długości lądowej części tunelu. Ostatecznie Seikan mierzy 53,85 km długości całkowitej, z czego jedynie 23,3 km znajduje się pod cieśniną Tsugaru. Główny tunel ma średnicę 11,3 m i posiada 2 tory dla pociągów wąskotorowych.

Bezpieczeństwo przede wszystkim

Głośny pożar, który w 1996 roku wybuchł w tunelu łączącym Anglię i Francję, jeszcze bardziej uwrażliwił japońskich konstruktorów na kwestie bezpieczeństwa. Seikan został wyposażony w stacje pomp wodnych, umożliwiających usuwanie wody z tuneli i szybów oraz wentylatory, dostarczające świeże powietrze do podwodnych przestrzeni. W tunelu powstały również dwa pseudoprzystanki – „stacje ratunkowe”, na których – w razie pożaru – można było zatrzymać pociąg w celu ugaszenia ognia i ewakuacji pasażerów. Dziś pełnią one funkcję muzealną i przybliżają historię powstania tunelu. Do ewakuacji służy natomiast kilkadziesiąt przejść pomiędzy tunelem głównym a serwisowym.

Szybko i bezpiecznie

Tunel Seikan został oddany do użytku publicznego w 1998 roku po 17 latach budowy. Jego powstanie skróciło ponad dwukrotnie czas przejazdów między japońskimi wyspami. Podróż z Aomori, na wyspie Honsiu, do Hakodate, na wyspie Hokkaido, oddalonych o ok. 160 km, zajmowała wcześniej ok. 4,5 godziny. Dzięki bezpośrednim połączeniom przez tunel Seikan, trasę tę można pokonać już w 2 godziny. Inżynierowie dawali Japończykom nadzieję na jeszcze większą oszczędność czasu. Pod cieśniną Tsugaru miała bowiem zostać poprowadzona linia szybkiej kolei Shinkansen, która zmniejszyłaby czas potrzebny na pokonanie wspomnianej wcześniej trasy do 50 min. Z pomysłu zrezygnowano jednak z uwagi na ogromny rozwój transportu lotniczego i wysoki koszt inwestycji. Do niedawna Seikan uznawany był za najdłuższy podziemny tunel na świecie. Japońskich konstruktorów pokonali jednak Szwajcarzy, którzy w 2016 roku otworzyli tunel Gottarda o długości 56 km. Seikan pozostał jednak jednym z najważniejszych sukcesów japońskiej inżynierii ostatnich dekad, usprawniając w znacznym stopniu komunikację pomiędzy wyspiarskimi miastami.

pozostałe ARTYKUŁY